تغییرات ساختاری و تأثیر آن بر اشتغال صنعتی در صنایع کارخانه ای ایران

هدف این مقاله بررسی تأثیر تغییرات ساختاری بر اشتغال در صنایع کارخانه ای ایران بوده است.شاخص های عملکرد رشد و تغییرات ساختاری برای صنایع بزرگ با کدهای بین المللی ISIC دورقمیبرای سال های 8831 8811 محاسبه شده و سپس با استفاده از یک مدل اقتصاد سنجی تاثیر تغییرات -ساختاری بر اشتغال صنعتی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان داد که صنایع ایران رامی توان به سه دسته مجزا تفکیک نمود.گروه اول صنایع نسبتاً کوچکی هستند که معمولاً درتملکبخش خصوصی بوده و سهم بالایی در اشتغال صنعتی ایران دارند.گروه دوم را صنایع بزرگ و سنگینتشکیل می دهند که اغلب کالاهای سرمایه ای و مصرفی بادوام و یا کالاهای واسطه ای تولید می کنند.اما گروه سوم را صنایع متوسط تشکیل می دهند که مالکیت عمومی یا خصوصی دارند، اغلب ازتکنولوژی نسبتاً بالا استفاده می کنند و اشتغال زایی آنها به نسبت پایین بوده است. بررسی تخمینرگرسیون نشان می دهد که بر طبق انتظار افزایش بهره وری نیروی کار بر اشتغال صنعتی اثر منفی ومعکوس داشته است اما اثر تغییرات ساختاری بر اشتغال صنایع کارخانه ای در ایران مثبت بوده است.بدین معنی که اشتغالزائی صنایع پویا از اشتغال زدائی صنایع ایستا بیشتر بوده است درنتیجه تغییراتساختاری به طور هم جهت بر اشتغال صنعتی در ایران اثر مثبت گذاشته است.طبقه بندی JEL : J24,O14,O33,O40